Kolejny film z gatunku animal attack to horror klasy B zatytułowany „Atak potwornych krabów” (ang. „Attack of the Crab Monsters”). Jego reżyser Roger Corman eksploatuje w nim żywe w latach 50. (a więc kiedy powstawał) obawy przed wojną nuklearną, niezbadanymi zagrożeniami czyhającymi na Ziemi i poza nią, w Kosmosie. Dlatego też w tych latach powstało dużo filmów o zmutowanych zwierzętach, ludziach przemieniających się w potwory i o istotach pozaziemskich. Charakterystyczne dla tego typu filmów grozy są laboratoria i szaleni naukowcy, którzy po cichu powołują do życia istoty, które zaczynają zagrażać ludzkości. Czasem eksperyment wymknie się spod kontroli i nawet sam jego twórca jest zaskoczony efektem swojej pracy.
W „Ataku potwornych krabów” akcja dzieje się na pacyficznej wyspie, do której dociera ekspedycja naukowo-ratunkowa. Składa się z przedstawicieli różnych dziedzin nauk: geologa, biolożki, botanika…Z dzisiejszego punktu widzenia film może nas bawić, zamiast straszyć, jest to jednak klasyka kina ze zwierzęcymi bohaterami atakującymi ludzi. Co ciekawe, gigantyczne kraby mają…ludzkie oczy, być może dlatego, iż zjadając swoje ofiary przejmują ich inteligencję i inne cechy. Skorupiaki swoje olbrzymie rozmiary uzyskały dzięki skażeniu radioaktywnemu, do którego doszło podczas testowania skuteczności broni nuklearnej, a przybyła na wyspę ekipa ma ustalić, co stało się z ich poprzednikami. Jak nietrudno się domyślić, padli oni ofiarą krwiożerczych krabów, które są nawet w stanie wywołać trzęsienie ziemi. Czyhają przy tym nie tylko na lądzie, w jaskiniach, lecz także pod wodą, o czym niewątpliwie przekonał się jeden z nurków.
Film trwa zaledwie godzinę i z dzisiejszej perspektywy może się wydawać nieco naiwny, doskonale jednak odzwierciedla ówczesne lęki Amerykanów i powojenny niepokój, które miały być uzasadnione groźbą wybuchu wojny nuklearnej. Na szczęście tak się nie stało, za to filmy, które w tym okresie powstały, stanowią do dziś rozrywkę dla amatorów horrorów klasy B pod szyldem animal attack.