🎬 Przygody Rudego (2011)
Przygodowy film o Rudym (nie mylić z disneyowskim Big Redem z 1962 r.) to biografia psa żyjącego w latach 1971-1979 w zachodniej Australii. Był to mieszaniec dwóch tamtejszych ras: owczarka australijskiego kelpie (Australian Kelpie) i Australian Cattle Dog. Są to rasy psów pasterskich, używanych do zaganiania owiec. Pies występujący w filmie to Australian Kelpie. W ”The Dog Encyclopedia. The Definitive Visual Guide”) można przeczytać, że jest to pies „energiczny i zwinny; rasa wydaje się posiadać nieskończone rezerwy wytrzymałości i nigdy się nie nudzi. Pies o wszechstronnym działaniu, najlepiej nadaje się do pracy, w której jego umiejętności pasterskie mogą być w pełni wykorzystane”.
Pies funkcjonował jako wędrowiec z Pilbury, Bluey, Tally Ho, Red, Dog of the Northwest. Przydomek Red Dog wziął się prawdopodobnie od koloru australijskiej ziemi. Poza tym potocznie tak właśnie są określane psy rasy kelpie. W Dampier, zachodnioaustralijskim porcie morskim i mieście, które często odwiedzał, postawiono mu pomnik. Pies miał wielu opiekunów podczas swojej wędrówki i był lubiany przez społeczność Pilbury. Podobnie jak zostało to uwiecznione w filmie, do Dampier przywiózł go jego pierwszy opiekun. Następnie zaopiekował się nim kierowca autobusu (w tej roli Josh Lucas). Red został nawet członkiem Klubu Sportowo-Społecznego Dampier Salts i Związku Pracowników Transportu, a także otrzymał własne konto bankowe w Banku Nowej Południowej Walii. Mimo, że był powszechnie lubiany, uważa się, że został otruty trutką na szczury, czyli strychniną i zmarł 21 listopada 1979 r. Straszna, drastyczna śmierć. Red Dog został pochowany przez lekarza weterynarii Ricka Fenny'ego (do którego pies uczęszczał z różnymi opiekunami) w tajnym nieoznakowanym grobie w pobliżu Roebourne w Australii Zachodniej.
Tuż po śmierci Reda, australijska pisarka Nancy Gillespie spisała anegdoty i wiersze napisane przez kilka osób z regionu Pilbary, które następnie umieściła w swojej książce „Red Dog” wydanej w 1983 r. W 1993 r. powstała kolejna książka o psie, tym razem autorstwa Beverly Duckett, zatytułowana „Red Dog: the Pilbara Wanderer”.
Z kolei film został oparty na opowieści Louisa de Bernièresa dokumentującego przygody Reda poszukującego swojego opiekuna w latach 70. XX w. Autor zwrócił uwagę na jego pomnik podczas swojego pobytu w Dampier.
W filmie Reda zagrał Koko, który zmarł w wyniku choroby serca w 2012 r. W prequelu zatytułowanym Moje wakacje z Rudym zastąpił go Phoenix. Oba psy należały do Nelsona Wossa, producenta filmów. O Koko powstał zresztą film dokumentalny zatytułowany Koko. A Red Dog Story, w którym opisano życie psiej gwiazdy, a także przeprowadzono rozmowy z reżyserem filmu Krivem Stendersem, producentem-opiekunem oraz odtwórcą roli jednego z opiekunów Reda, Joshem Lucasem.
Poza Koko w filmie zobaczymy szczeniaka kelpie, czarnego psa, a także wizerunki psów na ścianach lecznicy weterynaryjnej oraz psa na przekreślonym znaku przed kempingiem.
W filmie antagonistą Reda jest porzucony przez opiekunów (!) kot, początkowo przedstawiony w niekorzystnym świetle (scena pojedynku zwierząt to parodia westernowej stylistyki), jednak później obydwa zwierzęta się zaprzyjaźniają. Brak informacji, czy ten wątek również jest prawdziwy.
Przygody Reda możemy zaliczyć więc w poczet zoobiografii, a to, że został oparty na faktach sprawia, że tym bardziej warto po niego sięgnąć.
Film dostępny jest na Netfliksie, podobnie jak wspomniany prequel.
