Omen 2 (ang. Damien: Omen II) z 1978 roku w reżyserii Mike’a Hodgesa i Dona Taylora obfituje w całą galerię zwierząt: prym wiedzie tutaj złowieszczy kruk, zawsze zwiastujący nadchodzącą śmierć. Scena zadziobywania kobiety przywołuje oczywiście Ptaki Alfreda Hitchcocka. Ponadto, w filmie pojawia się koń (dwukrotnie zwierzę, jego wizerunek na ścianie szpitala dziecięcego, a także posąg z jeźdźcem), a także fresk z wężem. Na innych freskach pojawiają się zwierzęta przypominające krowę, pawiana i smoka, a także kruk. Na stole widzimy ozdobę – prawdopodobnie złotą pardwę. Mamy kozy i owce, z dużym prawdopodobieństwem kawkę, która miga nam na ekranie. Poza tym: szkielet dinozaura i słonie (jako eksponaty w muzeum) oraz wypchane ptaki na jego zapleczu. Kolekcję martwych zwierząt dopełniają trzy głowy antylop na ścianie daczy w lesie oraz tak często pojawiający się w filmach element, że zwykle nie zwracamy na niego uwagi – futrzany kołnierz płaszcza dociekliwej dziennikarki (tutaj co prawda ufarbowany na czerwono, ale zapewne z lisa). Warto nadmienić, że Omen 2 to jedyny film w serii, w którym nie pojawia się rottweiler – jego rolę przejmuje kruk.
Z tej części serii dowiadujemy się, że matką Damiena była…samica szakala (jej DNA odkrywa lekarz, który badał chłopca). Dlaczego szakal? Symbolika tego zwierzęcia znana jest już od starożytnego Egiptu. Zwierzę to kojarzone było z cmentarzem, miało jakoby zjadać zwłoki. Podobnie jak nasz rodzimy lis, cechami, jakie mu się przypisuje jest duża inteligencja i spryt. Co ciekawe, na tle innych psowatych wyróżnia go to, że jest gatunkiem monogamicznym (znowu podobnie jak lis). Ukazywany często jako tzw. trickster (żartowniś). Mógł być półbogiem lub przybierać ludzką postać.
